Tagged: nfk

Bela

Bela

BELA Ne var, ne var âlemde, Belâ kadar çekici? Örse benzer kellemde, Belâların çekici. Çiçeklik, bana ateş, Bana pınar, karbelâ, Koynumdan çıkmayan eş, Suyum, ekmeğim belâ… (1972)

Ben

Ben

BEN Ben, kimsesiz seyyahı, meçhûller caddesinin; Ben, yankısından kaçan çocuk kendi sesinin. Ben, sırtında taşıyan işlenmedik günahı; Allahın körebesi, cinlerin padişahı. Ben, usanmaz bekçisi, yolcu inmez hanların; Ben, tükenmez ormanı, ısınmaz külhanların. Ben, kutup...

Ben

Ben

BEN Bu gövde, bu baş, bu göz benim; ya ben nerdeyim? Düşen perdeler boyu ulaşılmaz yerdeyim. (1975)

Benim Nefsim

Benim Nefsim

BENİM NEFSİM Ruhuma bir kefen bezi yeter de, Yetmez aç nefsime sırma ve ipek. Çare yok, yüzünden düştüğüm derde; Yesem de “toprakla karışık kepek…” Güneşle bir tutsam girmez hizaya; Dar bulur, sığmam der, dipsiz...

Besbelli

Besbelli

BESBELLİ Temelsiz akıl Hakka delil ister temelli; Delil “besbelli”dedir, besbelli ki, besbelli… (1983)

Beste

Beste

BESTE Hâlim, açık denizde düdük çalan bir gemi; Kim duyar, ötelerden haber veren bestemi… (1977)

Aşk

Aşk

AŞK Allah, Resûl aşkıyle yandım, bittim, kül oldum! Öyle zayıfladım ki, sonunda herkül oldum. (1983)

Aşk ve Korku

Aşk ve Korku

AŞK VE KORKU Aşk korkuya peçedir, korku da aşka perde, Allah’tan nasıl korkmaz, insan O’nu sever de… (1980)

Babadan Oğula

Babadan Oğula

BABADAN OĞULA Eve dönmez bir akşam; Ve gün yüzlü çocuğu, Sorar: Nerede babam? Bakarlar, oldu, bitti; Gelir, derler çocuğa, Baban attâya gitti. Uzar, gider bu attâ; Ve neler neler olmaz! Ve kimbilir ve hattâ:...

Bacalar

Bacalar

BACALAR Görürüm, çıkmışlar, kararmışlar çatılardan, Kemik bir kol nasıl fırlarsa mezardan. Her ân, bir haberi kollar gibi yukardan, Dipsiz maviliğin esrarını kurcalar, Bacalar… Kimi ince, kimi uzun, kimi de kısa ; Dalmışlar başbaşa afyon...