AT KAZASI
Zonguldak’ta bir at kazası geçirdim ve saatlerce baygın yattım. Baygınlığımda tek bir rüya veya rüyamsı bir şey…
Muayede salonu gibi fevkalâde bir odada; iki yaldızlı koltukta, sırtlarında bâlâ rütbesinin üniformaları ve ellerinde kılıçları, büyük babam ve Abdülhak Hâmid… İkisi de rahmetli… Büyükbabam beni görünce gülümsüyor ve eliyle «gel gel!» diye işaret ediyor. Abdülhak Hâmid ona dönüyor ve:
— Hayır efendim; onun cemiyette yapacak daha çok işi var!..
Diyor.
Bu rüya sona erdi ve ben baygınlıktan sıyrıldım, kalktım…
İnşallah cemiyette yapacağım işler henüz bitmemiştir.
(O ve Ben’den)