İSLAMÎ NESİL
Kendimi fildişi kuleden azad ettikten sonra, bilhassa cemiyette çalıştım. Benim yepyeni bir İslamî nesle ihtiyacım var. Yani onu görmeye ihtiyacım var. Yanlış anlamayın. İslamî nesil, yepyeni… Ne dünü beğensin, ne bugününden tiksinmede derin derin devam etsin. Modelini ta Saadet Devri’nde, Sahabi tipinde bulsun. Yepyeni, bütün dünyaya hakim bir ideoloji sahibi, her şeyin hesabını veren büyük bir nesil… Bunda muvaffak olmadım değil. Oldum. Geçenlerde evimde bir ziyaretçi bana şunu dedi:
“Bugün İslâm’dan bahseden, kökten bahseden kim varsa, size zıt da olsa sermayesini sizden almıştır.”
Bu bir medihtir. Nefsime kondurmam. Ama bir tesirim olduğu muhakkak. Ancak bu tesir tam manasiyle billurlaşmış değildir. Biz buz dağı gibi küfrü erittik hohlaya hohlaya. Şimdi çamurdan geçemiyoruz. Herkes bir alem. Eli kalem tutan kendisini şef addediyor. Müstakil addediyor. Ustası kimse onun hakkını yiyor. Bir alem. bir pejmürde vaziyetteyiz. İnşallah o da düzelir.
(Konuşmalar isimli kitabından iktibas edilmiştir)