Mektup

[Duhâ 30]

 

Mektup ki, kâtibiyle kitabetiyle bir mekteptir.

Mektup dogdugu kültürü (yazi yazilan bir kültüre ait oldugunu), nereden geldigini, bir insanin önce kalbinin, zihninin yahut ruhunun -görünmezinin- ürünü olarak dimagda belirdigini, daha sonra bir insan eline, oradan bir kaleme, oradan da bir kagida aktigini bir çirpida ifade etmektedir. Yine ayni meyanda mektubu kaleme alan / alacak kisinin bir kere her seyden önce cehaleti asmis, etrafinda kagit kalem gibi üst kültür ürünlerini bulundurabilen ve bu ürünleri kendisini olusturan fertlerine sunabilecek zenginlik ve refah seviyesine ulasmis bir toplulugun varligini akla getirmektedir. 

 

Öte yandan, modern teknolojinin genel olarak insanlari da diger varliklar gibi salt nümerik degerler olarak algilama yanilgisi sebebiyle, dijital ortamin mektuplarinda bu genelgeçer yaklasima paralel olarak gönderenin sahsî özellikleri ve yazma esnasindaki ruh hali neredeyse tamamen yok edilmis olarak tatsiz bir anonimlige bürünür; zira mektup dendiginde hemen akla gelen el yazisi, seçilmis zarf, kâgit, kalem, belki eklenmis bir gözyasi, koku, bir kuru gül gibi unsurlar dijital mektuplarda yoktur.

[Duhâ 30]

Hadi bakalim mektup yazma zamani; ister annene, babana, arkadasina, dostuna, yârine ya da yârenine. Teknolojiye yenilmeyelim ve muhabbetimizi kagida dokelim:)

[HİÇ 542]

bazı dükkanlarda yazar ya "başımız sağolsun, kıymetli dostumuz veresiye vefat etmiştir" diye, mektubun akıbeti de pek iç açıcı değil maalesef...

[Miralay 81]

Hakikaten mektup yazmayalı bayağı zaman oldu. Hakikaten, biz herhalde mektup alıp veren son nesil olduk.

Bu saatten sonra pek gönderileceğini sanmıyorum.

Bakın Japonlar hala yazıya çok önem veriyorlar.

Hakikaten adamlara helal olsun, kendi kültür ve gelenekleri batıl da olsa çok bağlılar.

http://www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2012/07/120731_japan_and_the_fax.shtml

[Duhâ 30]

maalesef...