Guest Halim ASA Report post Posted September 10, 2008 Gül Bahçesi gibi şu gönlümüz Gülü seven dikenine katlanır. Bu sözü hepimiz hatırlıyoruz değil mi ? Atalarımız ne kadar ince ruhlu diye düşünüyorum zihnimde.Ne güzel anlatmışlar diken acı verir insna ki acı kaçınılmazdır.Her zaman bu duyguya kapılabilir iliklerinize kadar hissedebilirsiniz birini yada birşeyi seversiniz onun uğruna acılar çekersiniz sahabe dönemine gidelim bir vakit gözlerimiz kapalı bir düşünelim o Bilal lerin Yasir ailesinin acılarını ... Bir yüce peygamberi iki cihan sultanını ölesiye sevmişler ki uğrunda canlarını vermek ne kelime saatlerce işkenceler altında müsamaa oldukları duruma aldırmadan dudaklarından bir an bile düşürmemişler inandıkları o gül misaliyle sevdikleri onunla özdeşleştirdikleri hz.muhammed'i ne acı günlermiş yarabbim... tarih böyle acıları bir daha bize yaşatmasın açlıkla sefaletle geçen yıllar ama inançlarından hiç bir şey kaybetmeyen inançları uğruna canlarını mallarını üşenmeden tereddüt etmeden verebilen mükemmel insanlar... Gül dedik ya gülden devam edelim ne güzel bir bitki değil mi gül güzel yaprakları renkli ve kokulu bir mutluluk verir size şöyle bir içinize çektiğinizde öyle bir mutluluk ki parmağınızdan akan kanın farkında olmassınız ters çevirir gülü bir an durup tekrar koklarsınız ki pembe gül yaprakları kıpkırmızı olmuş yinede umursamazsınız ki eğer gerçek sevgiyle bakıyorsanız o güle sizin duyduğunuz asil sevginin renk verdiğini şekillendiğini artık daha güzel olduğunu düşünür devam edersiniz içinizdekileri ona dökmeye damla damla ... aklınız inkar etsede umursamazsınız gül böyledir işte benim nezdimde Güz gelirde ağaçlarda yapraklar kurur ya çıtır çıtır eder her yer kırık yaprak kırıntılarıyla dolar kırık hayaller misali Gül böyle değildir kurumadan döker yapraklarını ki toprak anayla son bir can havliyle kucaklaşır senden aldığım bu güzellikleri artık sana veriyorum senden geldim işte yine sana dönüyorum der gibi taa ki tekrar filizlenip açana kadar o kopan yapraklarında bile halen mis kokuları vardır ki kendine katlanan dikeniyle dalıyla yaprağıyla fışkırdığı toprağa ihanet etmemek için koptuğu daldan mis kokularını verir manevi annesine ... Gül gibi olsun sevginiz acı verdiğinizde bile mutlu olsun gönüller unutulmamalı ki en değerli en kıymetli hediyedir size uzatılan kalpler Share this post Link to post Share on other sites