Gökhan Çakmaz Şiirleri (ilk şiirlerim)

[Gökhan Çakmaz 1]

ÖLÜM ARDINDA

 

Karanlığı çatlatır yokluk

Işıklar kendinden utanır.

Kubbelerden sızan oluk

İçinden yağmurlar bırakır.

 

Eşyanın hakikati mutlak

Varlık kıyısında solacak.

Solan belki açamaz ancak;

Ölüm ardında aşk bırakır.

 

 

 

GÜNEŞ DOĞACAK

 

Güneş doğacak,uçun kuşlar uçun;

Bu asır bedbattır,yarınsa gülşen.

Sizsiz giden bulutlara kavuşun,

Varın zevkine ebedin yeniden.

 

Güneş doğacak,pencereler açık;

Yalnız yüzü asık duruyor gece.

Yollar sessiz,ufuk sessiz,gök açık;

Dilde hakk şarkıları hece hece.

 

Güneş doğacak,yeşerecek dallar;

Ve yağacak yağmur tüm kıblelere.

Semayı alnından öpecek kuşlar,

Sur;ölüm geldi diyecek nefslere.

 

 

MASA VE DÜNYA

 

Masa ve dünya desteksiz;

Üstleri,altları bomboş.

Biri topal,biri dilsiz;

Bütün dengelerde sarhoş.

 

Kağıtlar masa üstünde,

İnsanlar dünya derdinde,

Bir sallantı ki derinde,

Masa da dünya da bomboş.

 

 

AKIL

 

Akıl,hücrede kapalı;

Parmaklıklar kafatası.

Bin sır ve sonsuz odalı,

Tecellidendir yapısı.

 

İman gibi içi altın,

Sahibidir tacın,tahtın;

Viran zihniyeti atın,

Hak'tan gelmedir yasası.

[Gökhan Çakmaz 1]

inşallah diğer şiirlermi de yakında yayınlayacağım selam ve dua ile

[Gökhan Çakmaz 1]

yokluk ve şiir aynı oluktan sızan kardeş

kan ve fikir aynı ebedde uçuşan güneş

 

 

gökhan çakmaz

[fikircilesi 2]

ölüm ardında yı çok beğendim