OSMAN BÖLÜKBAŞI’YA
Biz sizin Büyük Doğu ve Necip Fazıl’a karşı içinizde beslediğiniz ukdeyi, bir zamanlar Meclisteki mârifetlerinizden sonra, ancak İstanbul’daki tumturaklı konuşmalarınıza mahsus, her gittiğiniz yerde kucağınızda bir Büyük Doğu koleksiyonu taşıyacak ve yalnız ondan bahsedecek kadar küçük (!) bir kin eseri sanıyorduk. Ona göre de sizi birinci sayımızın ilâvesinde cevaplandırdık. Halbuki bu ukde ne kadar büyükmüş, ne kadar… Meğer siz İstanbul ve Ankara’daki radyo hitabelerinizde, Partiniz hesabına (radyodifüze) propaganda konuşmalarınızda, sade bu devâsız ukdenin tezahürünü vermişsiniz. Demek ki, sizi çarpan iki cin vardır; biri Menderes, öbürü de Necip Fazıl’dır. Bu iki şahıs içinde mânaları birbirine karıştırmaktan, hakikati pâyümal etmekten, aslî vâhidleri ayırd edilemez hale getirmekten, böylece Partinize en büyük fenalığı, D.P. ye de en büyük faydayı sağlamaktan başka marifetiniz yoktur. Biz sizi azbuçuk hatip, yani bir parça nâtık, yani birazıcık fikir sahibi biliyorduk. Meğer siz, gayr-i nâtık mütefekkirlerin ve gayr-i mütefekkir nâtıkların yaşadığı bu dünyada gayr-ı nâtık imişsiniz! Sizin nutkunuzu dinleyen hakiki gayr-i nâtıklar, nutuksuzluklarından Allah’a hamdederler. Siz, “Bölükbaşı” adınıza rağmen, bir manga başı olamazsınız. Bir mangaya bile emin bir istikamet gösteremezsiniz! Farkında değil misiniz ki, sizi irtica ile suçlandıranlara cevap vermek için, onların dine ettiği hakaretin bin mislini siz etmektesiniz! Efsus, efsus ki, siz kimseyi samimiyetsizlik ve haysiyetsizlikle değil de, bir vakitler dindarlara el uzatmakla suçlandırarak, asıl dini, din müdafiliğini mütearife halinde bir yüz karası saymaktasınız! Muhal farz olarak bir ân için bu dediğiniz kabul olunabilse, o halde sizi halkın mukaddesat hislerini okşamakla itham edenlerin haklı olması gerekecek…
Bizim sizden istediğimiz ve isteyeceğimiz hiçbir şey yok… Elverir ki, mahzun kütle hakîkiler ve samimilerle sizin gibilere “Senin koruyacağın hakka sahip olmaktansa, olmamak hayırlıdır!” demeyi bilsin!
Siz kazandınız ama, Partinize her şeyi kaybettirdiniz sayın koğuş hatibi!
Necip Fazıl
(14 Mayıs 1954)
(Hücum Ve Polemik, Büyük Doğu Yayınları, 4. Baskı / s. 161-162)