Sonsuzluk plânının irşad kutbu…
Ferdî – Muhammedî hakikat vârisi…
Tesbihin son tanesi…
Benim kurtarıcım, müjdecim, mürşidim, şeyhim, nurum,
ruhum,canım, efendim, topyekûn hayatım…
O’na
Benim efendim!
Ben sana bendim!
Bir üfledin de
Yıkıldı bend’im.
Ben ki, denizdim,
Dağbaşı bendim.
Şimdi sen oldun,
Âleme pendim.
Benim efendim!
Benim efendim,
Feza levendim!
Ölmemek neymiş;
Senden öğrendim.
Kayboldum sende,
Sende tükendim!
Sordum aynaya;
Hani ya kendim?
Benim efendim!
Benim efendim!
Emri yüklendim!
Dağlandım kalbden
Ve mühürlendim.
Askerin oldum,
Başta tülbendim;
Okum sadakta,
Elde kemendim.
Benim efendim.
1978
Necip Fazıl Kısakürek