Tagged: fazıl

BEN Ben, kimsesiz seyyahı, meçhûller caddesinin; Ben, yankısından kaçan çocuk kendi sesinin. Ben, sırtında taşıyan işlenmedik günahı; Allahın körebesi, cinlerin padişahı. Ben, usanmaz bekçisi, yolcu inmez...

BEN Bu gövde, bu baş, bu göz benim; ya ben nerdeyim? Düşen perdeler boyu ulaşılmaz yerdeyim. (1975)

BENİM NEFSİM Ruhuma bir kefen bezi yeter de, Yetmez aç nefsime sırma ve ipek. Çare yok, yüzünden düştüğüm derde; Yesem de “toprakla karışık kepek…” Güneşle bir...

BESBELLİ Temelsiz akıl Hakka delil ister temelli; Delil “besbelli”dedir, besbelli ki, besbelli… (1983)

BESTE Hâlim, açık denizde düdük çalan bir gemi; Kim duyar, ötelerden haber veren bestemi… (1977)

AŞK Allah, Resûl aşkıyle yandım, bittim, kül oldum! Öyle zayıfladım ki, sonunda herkül oldum. (1983)

AŞK VE KORKU Aşk korkuya peçedir, korku da aşka perde, Allah’tan nasıl korkmaz, insan O’nu sever de… (1980)

BABADAN OĞULA Eve dönmez bir akşam; Ve gün yüzlü çocuğu, Sorar: Nerede babam? Bakarlar, oldu, bitti; Gelir, derler çocuğa, Baban attâya gitti. Uzar, gider bu attâ;...

BACALAR Görürüm, çıkmışlar, kararmışlar çatılardan, Kemik bir kol nasıl fırlarsa mezardan. Her ân, bir haberi kollar gibi yukardan, Dipsiz maviliğin esrarını kurcalar, Bacalar… Kimi ince, kimi...

BÂDİYE -8- Yağmurdan temizdir orada insan Ve yağmur suyundan berrak bir lisân. Sanki gökten yere serpilmiş bir dil. Yıldızlar başların üstünde kandil. Öyle yakın ki, ay...