Tagged: necip

CİNLER Ne derlerse desinler, Yakın dostlarım cinler… Havanın ve alevin Kemiksiz çocukları; Yüzbir odalı evin Haşmetli konukları, Rüzgârdan topukları, Yakın dostlarım cinler… Kum gibi kalabalık, Bin...

ÇOCUK Annesi gül koklasa, ağzı gül kokan çocuk; Ağaç içinde ağaç geliştiren tomurcuk… Çocukta, uçurtmayla göğe çıkmaya gayret; Karıncaya göz atsa “niçin, nasıl?” ve hayret… Fatihlik...

KEVSER Yalnızlar!.. O havuzun çevresinde birleşme… Susuzlar!.. O havuzda suyu kesilmez çeşme!… (1978)

ÇIRPINIR Dinle, kulağını ver de mezara! Ölüler evlâttan yana çırpınır. Nesiller arası korkunç manzara; Domuz yavrulayan ana çırpınır. Kalbten kazıdılar iman sırrını; Her günün bugünden beter...

DAĞLARDA ŞARKI SÖYLE Al eline bir değnek, Tırman dağlara, şöyle! Şehir farksız olsun tek, Mukavvadan bir köyle. Uzasan, göğe ersen, Cücesin şehirde sen; Bir dev olmak...

KOLAY Kolay mı Kafdağını çevirmek dolay dolay? Var ol ey ulvî zorluk, yere bat sefil kolay! (1982)

KORKU Bir kalbim var ki benim, sevdiğinden burkulur: Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur… (1973)

KORKU -23- Döşekte, koynuna almış gaibi, Titriyor, örtüler altında Nebî. Devletinden O’na sır verilmemiş; Makamı ve hali gösterilmemiş. Yok, nebîliğinden henüz bir koku… Nedir, ne oluyor?...

KORKUYORUM Su çekildi, göründü sanki zamanın dibi, Korkuyorum, bu akşam kıyamet varmış gibi… (1977)

CANSIZ AT Bilmem, kaçı kaç geçe, Bilmem, kaça kaç kala, Ya erkence, ya geçce, Sıram gelir, hoppala! Altımda gacır gucur, Kişner durur cansız at… İşte servili...