Tagged: Üstad

MİNARE Sorun insanlar sorun, biliyor şu minare; Neymiş ölüme çare, neymiş ölüme çare. (1983)

BOŞ DÜNYA Gittiler… Bana dünyam Birdenbire boş geldi. Seçilmiş oldu eşyam. Odalarım loş geldi. Gözlerim müebbette, Günü gelir elbette… Gelir,Melek nöbette, Safa geldi, hoş geldi. (1982)

BOŞ ODALAR Şu karşı evin boş odalarında, Duvarlara sinmiş bir hayâlet var. Elinde mum, gece ortalarında, Bucak bucak gezer, birini arar. Camlar tutuşurken, eski kafesler, Beyaz...

MUCİZE -47- «Niçin?» ve «nasıl?» dan kurtuldun mu, anlarsın! Bırak, batakta akıl, dibi arasın varsın!… Mümin, aklı da böyle anlar, mucizeyi de… Ölçü ruhun, doğruda, güzelde...

BOŞ UFUKLAR Ne kervan kaldı, ne at, hepsi silinip gitti, İyi insanlar iyi atlara binip gitti. (1978)

BÜYÜK RANDEVU Büyük randevu… Bilsem nerede, saat kaçta? Tabutumun tahtası, bilsem hangi ağaçta? (1958)

MUHASEBE Ben artık ne şairim, ne fıkra muharriri! Sadece, beyni zonk zonk sızlayanlardan biri! Bakmayın tozduğuma meşhur Bâbıâlide! Bulmuşum rahatımı ben de bir tesellide. Fikrin ne...

CAMİ Camiler serbest ama bütün yolları yasak; Onlar meydana hâkim, bizse camide tutsak… (1974)

MURAD Hangi dağa tırmansam, muradım ötesinde; Murad, bugün yerine her günün ertesinde… (1982)

MÛTE -42- Mûte’de ilk karşılaşma. İlk Şark ve Garp toslaşması. Ayın burca ulaşması, Ufku aşma, ufku aşma… Mute’de ilk karşılaşma. Sağda İslâm, soldaysa Rum; Küfür yüzbin,...