Bayrak Ve Sultan

Baktım, renk yağarken akşam üzeri,
Her şey ölü yüzde düzgün ve boya.
Nesi varsa yoksa bu harap dünya,
Bir büyük hayalin sade benzeri…

Her şey bir gölgecik o görünmezden,
Visâl başlayınca ölüyor visâl.
Vatan bir hâtıra, kadın bir misal;
Sen ulaşmaya bak, sonsuza, tezden!

Ey insan, sığdığın çizgiden utan!
Başlangıç noktası, bir de son durak.
Her zerrecik ondan arma ve bayrak;
Bayraklar topluma, bana da sultan…