Aynalar Yolumu Kesti
AYNALAR YOLUMU KESTİ
Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik;
İşte yakalandık, kelepçelendik!
Çıktınız umulmaz anda karşıma,
Başımın tokmağı indi başıma.
Suratımda her suç bir ayrı imza,
Benmişim kendime en büyük ceza!
Ey dipsiz berraklık, ulvî mahkeme!
Acı, hapsettiğin sefil gölgeme!
Nur topu günlerin kanına girdim.
Kutsî emaneti yedim, bitirdim.
Doğmaz güneşlere bağlandı vâde;
Dişlerinde, köpek nefsin, irade.
Günah, günah, hasad yerinde demet;
Merhamet, suçumdan aşkın merhamet!
Olur mu, dünyaya indirsem kepenk:
Gözyaşı döksem, Nuh Tufanına denk?
Çıkamam, aynalar, aynalar zindan.
Bakamam, aynada, aynada vicdan;
Beni beklemeyin, o bir hevesti;
Gelemem, aynalar yolumu kesti.
(1958)
Yalnızca bu konu için hemen hemen bir çok konuda yararlı ve bilgilendirici kaynakları bu adreste bulmak mümkün. Web sitenizdeki tüm gelişmeleri yakından izliyoruz kaliteli bir site emeği geçen ekibinize teşekkür ederiz.
Ayna, Divan Şiirinde de kullanılır ve “Yâr”i anlatır. Bir imgedir. Bu şiir aklımı hâlâ çok kurcalar. Zira anlaşılması güç bir şiir. En güzel şiirlerinden birisi Üstad’ın…
içime oturuyor bu şiir. apayrı dünyaları hissediyorum içimde. şu an bambaşka, çok başka.